- wydawany
- [видавани]
adjвидаваний
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
wydawany
Look at other dictionaries:
kastanietowy — «wydawany przez kastaniety» Tony, dźwięki kastanietowe … Słownik języka polskiego
wielkonakładowy — «wydawany w wielkim nakładzie» Dziennik wielkonakładowy … Słownik języka polskiego
paszport — m IV, D. u, Ms. paszportrcie; lm M. y «dokument osobisty stwierdzający tożsamość danej osoby, uprawniający ją do wyjazdu poza granice państwa i przebywania tam; dawniej także: dowód osobisty» Dostać, otrzymać, prolongować paszport. Starać się o… … Słownik języka polskiego
bum — I «wyraz, zwykle powtórzony, mający naśladować dźwięk wydawany przez bijący zegar, dzwon lub odgłos wydawany przy uderzeniu w jakiś przedmiot» Bum, bum wybił zegar. Bum zabrzmiał dzwon okrętowy. Bum, bum, bum słychać dźwięk bębna. II m IV, D. u,… … Słownik języka polskiego
chrap — m IV, D. u, Ms. chrappie; lm M. y 1. łow. «głos słonki wydawany podczas lotu tokowego, nieco przypominający chrapanie» 2. łow. «głos łoszy wydawany w czasie rui» … Słownik języka polskiego
cykanie — n I 1. rzecz. od cykać. 2. lm D. cykanieań «odgłos wydawany przez chodzący zegar lub inny mechanizm; tykanie» Przysłuchiwać się cykaniu zegarów. 3. lm D. ań «suchy, trzeszczący szmer wydawany przez niektóre owady, np. świerszcze» Zewsząd dochodzą … Słownik języka polskiego
dekret — m IV, D. u, Ms. dekretecie; lm M. y 1. «akt prawny mający moc ustawy, wydawany przez organ inny niż parlament, np. przez organ władzy wykonawczej (prezydenta, rząd)» Dekret prezydenta o zmianie waluty. Ogłosić, wydać, zawiesić dekret. Dekret… … Słownik języka polskiego
jęk — m III, D. u, N. jękkiem; lm M. i 1. «głos żałosny wydawany pod wpływem bólu, cierpienia» Bolesny, cichy, rozdzierający, rozpaczliwy, żałosny jęk. Jęki konających, rannych. Jęk rozpaczy. Tłumić, wydawać jęki. Paść z jękiem. Jęk wyrywa się komuś z… … Słownik języka polskiego
wycie — n I 1. rzecz. od wyć. 2. lm D. wyć «przeciągły, zawodzący głos wydawany przez niektóre zwierzęta» Wycie wilków, kujotów, szakali. 3. lm D. wyć pot. «głośny, przeraźliwy krzyk, płacz, nieartykułowane dźwięki wydawane przez ludzi; ironicznie o… … Słownik języka polskiego
bzyk — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} wysoki, cichy, wibrujący dźwięk wydawany w czasie lotu przez niektóre owady, np. osy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwujący bzyk much. Osa lata z bzykiem koło głowy. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cykanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. cykać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}cykanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. cykanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
